Początkowo, w pobliżu swoich drewnianych chat, postawili niewielką kapliczkę, ustawili bramę z napisem Pustelnia Ducha Świętego, całość otoczyli drewnianym płotem. Ta niewielka świątynia jest zachowana pod stropem nowego kościoła, a odprawiający mszę zakonnik znajduje się zawsze wewnątrz pierwotnej kaplicy.

Dostępne do niedawna małe chatki eremitów (z pryczami w kształcie trumien) ogrodzono wysokim płotem z patyków i wprowadzono klauzurę, dzięki temu nadano temu miejscu charakter małego klasztoru. Domki pustelników mają blaszane, strome dachy, w środku piece na drewno, prymitywne podstawowe wyposażenie. Są proste i surowe, jak życie tych, którzy w nich mieszkają. Pustelnicy nie mają dostępu do wygód współczesnego świata, kultywują ubóstwo, żywią się owocami lasu, mają pasiekę, żyją według własnej formuły. Dzień zaczynają od indywidualnych medytacji, potem wspólne modlitwy, msza, praca przez osiem godzin, wieczorna modlitwa. Większość czasu spędzają samotnie w swoich eremach, na własną rękę przygotowując nawet posiłki, izolują się od świata zewnętrznego.

Obok chatek z drewna na skromnych podmurówkach bracia ustawili stacje drogi krzyżowej, kapliczki i różnej wielkości krucyfiksy. Bracia w szarych habitach, przepasani szerokimi skórzanymi pasami cenią milczenie, potrafią słuchać, prowadzą rekolekcje, misje, udzielają wsparcia. Początkowo bacznie obserwowani przez mieszkańców Czatachowy – wioski liczącej około 100 osób, dzisiaj wspólnie pracują i pomagają sobie nawzajem.

Wspólnota z Czatachowy działa w zgodzie z prawem świeckim i zasadami Kościoła katolickiego. Ojciec Stefan, założyciel czatachowskiej pustelni, jako pauliński zakonnik otrzymał od przełożonych zgodę na rozpoczęcie pustelniczego życia, już jako pustelnik obronił doktorat poświęcony odnowie duchowej człowieka.

Jurajskie okolice mają tradycje pustelnicze. Kilkanaście kilometrów od Czatachowy w Zrębicach istnieje drewniany kościół pod wezwaniem pustelnika świętego Idziego, a w oddalonych o kilka kilometrów Żarkach – w dzielnicy Leśniów znajduje się Klasztor Ojców Paulinów. Zakon Pauliński, czyli Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika, założony na Węgrzech w XIII wieku przez bł. Euzebiusza, ma on na celu kontemplowanie Boga w samotności, kultywowanie modlitwy liturgicznej i realizowanie ducha pokuty, krzewienia kultu Bogarodzicy, głoszenie słowa Bożego, sprawowanie sakramentów, zwłaszcza sakramentu pokuty. Najświętsza Maryja Panna, Królowa Pustelników, jest Matką i szczególną Opiekunką Zakonu.

Przy pustelni działa Wspólnota “Miłość i Miłosierdzie Jezusa”. Jest to wspólnota ludzi wierzących.