Tag: Zamki i warownie

GOŚCINIEC TUŻ PRZY ZAMKU MIRÓW Gościniec “Orlik” leży tuż u stóp ruin XIV wiecznego zamku w Mirowie, który dodatkowo połączony jest grzędą skał z zamkiem w Bobolicach. Nasz Gościniec idealnie spełnia warunki do zorganizowania wycieczek szkolnych, zielonych szkół, kolonii, zimowisk oraz innych imprez z zapewnieniem noclegu i pełnego wyżywienia. W bliskiej odległości znajdują się ciekawe miejsca jak góra Zborów, zamki w Ogrodzieńcu, Morsku, Pilicy, Olsztynie, Ostrężniku oraz Zespół Pałacowy w Złotym Potoku i wiele innych.   SALA RESTAURACYJNA GOŚCIŃCA Oferujemy obsługę grup zorganizowanych oraz klienta indywidualnego od strony noclegu i pełnego wyżywienia w restauracji Gościńca (do 50 osób). Pyszna, domowa, regionalna kuchnia, ognisko z kiełbaskami.   SALA KONFERENCYJNA W celach edukacyjnych dostępna jest sala konferencyjna na 50 osób z telewizorem oraz dostępem do Internetu. Odpowiednie zaplecze techniczne pozwala nam stworzyć komfortowe warunki do organizacji spotkań biznesowych i szkoleń pracowniczych. Udostępniamy naszym Klientom przestronną sale konferencyjną dopasowaną do charakteru obrad lub spotkania, które stwarzają możliwość dowolnego ustawienie stołów (podkowa układ szkolny lub kinowy).   50 MIEJSC NOCLEGOWYCH Gościniec Orlik w Mirowie to 50 miejsc noclegowych w pokojach 2,3,4 i 5 osobowych w tym dwa pokoje w odrębnym budynku dla kierowcy i pilota. Wszystkie pokoje z pełnym węzłem sanitarnym. W każdym pokoju znajduje się TV oraz WI-FI. W każdym pokoju znjaduję się łazienka oraz wszystkie niezbędnę środki sanitarne.

Znajdujemy się w samym sercu Jury Krakowsko – Częstochowskiej w miejscowości Bobolice, u podnóża średniowiecznego zamku. Z tarasu rozciąga się przepiękny widok na zamek, który aktualnie jest przywrócony do dawnej świetności. Jest też miejscem zlotów bractw rycerskich z całej Polski jak i miejsce organizowania Turniejów Rycerskich. Gospodarstwo jest położone na szlaku Orlich Gniazd co daje możliwość na wycieczki zarówno piesze jak i rowerowe wytyczonymi trasami. Jednakże piękno i różnorodność naszej okolicy stwarza ogromne możliwości do poznawania jej walorów i przepięknych zakamarków według własnych kryteriów i upodobań. Zamek w Bobolicach łączy kilometrowy szlak jurajskich ostańców z bliźniaczym zamkiem w Mirowie. Zamek Mirów jest to trasa niezapomnianych widoków, pięknych krajobrazów, świetny teren do uprawiania turystyki wspinaczkowej, rowerowej, pieszej oraz rewelacyjne miejsce dla grotołazów.

Ośrodek Morsko Plus Położony w malowniczej scenerii bukowego starodrzewu i licznych ostańców skalnych, z których słynie Jura Krakowsko-Częstochowska, stanowi idealne miejsce wypoczynku oraz doskonałą bazę wypadową dla miłośników pieszych wędrówek, wspinaczki skałkowej, wycieczek rowerowych i konnych przejażdżek. Bardzo dobrze rozwinięta baza rekreacyjna pozwoli zaspokoić ambicje nawet największych zwolenników aktywnego wypoczynku. Bliskość ruin XIV wiecznego Zamku “BĄKOWIEC”, jednego z Orlich Gniazd, dostarcza niesamowitych wrażeń oraz atmosfery tajemniczości.   Ośrodek “Morsko Plus” dysponuje ok.100 – stu miejscami noclegowymi wraz z dostawkami w pokojach hotelowych oraz 50 miejscami w 10 – stu czteroosobowych całorocznych domkach murowanych i drewnianych.   Dla gości udostępniamy: odkryty basen, brodzik, plac zabaw dla dzieci, kawiarnię DRZAZGA restaurację, pub, stok narciarski wraz z wyciągiem, (sztucznie naśnieżany i oświetlony), wypożyczalnia sprzętu narciarskiego, 2 korty tenisowe, odnowa biologiczna (siłownia, sauna, jacuzzi ), jazda konno, ścieżki rowerowe (wypożyczalnia rowerów), skalne drogi wspinaczkowe, szlaki turystyczne, 2 boiska do siatkówki plażowej, przejażdżki krajoznawcze Ekspressem Jurajskim.   W ośrodku znajdują się ok. 100 miejsc hotelowych.

Pokoje Gościnne Pod Aniołami to oferta dla turysty zainteresowanego wypoczynkiem w spokoju, daleko od zgiełku, blisko przyrody i jurajskich skałek. Oferujemy gościom siedem pokoi wraz z kuchnią i jadalnią: 4 na piętrze i 3 na parterze nowego budynku zbudowanym specjalnie z myślą o turystach. Każdy pokój jest z łazienką, z telewizorem i wyjściem na balkon. Pokoje znajdują się w Olsztynie w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, nieopodal średniowiecznych zamkowych ruin. Częstochowa w odległości 10 km. Czerwony pieszy Szlak Orlich Gniazd przebiega przed furtką. Nieopodal tuż za górką znajduje się Rezerwat Sokole Góry. Na najpiękniejsze ostańce skalne i ruiny średniowiecznego zamku patrzy się z okien. Pokoje w stylu rustykalnym, ale z wygodnymi łazienkami. Na każdym balkonie meble ogrodowe (stolik plus krzesła). Działka jest ogrodzona. Duży parking przed budynkiem. Wokół budynku w lipcu 2011 roku zasadzono ogród. Z tyłu duże zielone podwórko. Dla dzieci huśtawka dla dzieci starszych i młodszych oraz piaskownica. Taras z tyłu budynku z meblami ogrodowymi oraz grill.

Strażnica w Przewodziszowicach Strażnica wzniesiona prawdopodobnie   w XIV wieku lub na przełomie wieków XIV i XV, na polecenie króla polskiego, Kazimierza Wielkiego albo księcia śląskiego Władysława Opolczyka. Pozostałości strażnicy umieszczone na szczycie ostańca (390 m.n.p.m) na małej, leśnej polanie w odległości około 2 km na wschód od zabudowań wsi.   Do chwili obecnej zachował się częściowo zrekonstruowany fragment muru obwodowego o długości około 26 metrów wzniesiony na krawędzi, stromej wapiennej skały wsparty skarpą od strony południowo-wschodniej. Zachowany  fragment sięga 10 metrów wysokości i miejscami dochodzi 1,8 metrów grubości. W obrębie fortyfikacji nie zlokalizowano położenia studni choć według legend takowa prawdopodobnie istniała. Znaleziono natomiast studnię kutą w litej skale w nieopodal położonym masywie skalnym. Powyżej strażnicy znajduje się najwyższe, wzniesienie w gminie Żarki – 425 metrów n.p.m. Do dziś historycy spierają się kto tak naprawdę był inicjatorem wybudowania tego obiektu i jakie było jego przeznaczenie. Teorie są dwie. Pierwsza mówi, iż była to wieża mieszkalno-obronna lub obserwacyjna. Ufundowana w XIV wieku przez Kazimierza Wielkiego i stanowiła część systemu obronnego Państwa Polskiego. Celem była obrona granic przed najazdami czeskimi. Druga zakłada, że fundatorem był książę Władysław Opolczyk a strażnica wzniesiona została dla obrony terenów lennych księcia.   Zamek górny zajmował najprawdopodobniej 165 metrów kwadratowych, istniało też gospodarcze podzamcze u podnóża skały. Uważa się, że w latach 1426 do 1454 budowla należała do Mikołaja Kornicza zwanego Siestrzeńcem. Był on rycerzem-rozbójnikiem, który napadał i rabował wyłącznie możnowładców i bogatych kupców. W związku ze swoją działalnością zyskał sympatię ze strony chłopów i biedoty. Wszelkie próby ukrócenia tego procederu nie udawały się. W końcu w 1432 roku na zjeździe panów śląskich i polskich w Będzinie, Kornicz został uznany za wichrzyciela. Za jego schwytanie wyznaczono nagrodę. Jedne przekazy mówią, że został wkrótce potem złapany i stracony a inne, że mimo to przez następne 20 lat spokojnie rabował przejezdnych bogaczy. Do dziś krążą legendy o bajecznych skarbach ukrytych najprawdopodobniej w zamkowej studni. Istnieje ona do dziś. Czasem w mgliste poranki pojawia się nad nią cień postaci z kapturem na głowie. To Kornicz pilnujący swoich skarbów.  

Zamek Bąkowiec w Morsku Pozostałości zamku rycerskiego z XIV wieku leżącego na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, wybudowanego w systemie tzw. Orlich Gniazd, we wsi Morsko w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim.   Historia Początki zamku nie mają udokumentowanej historii. Być może pierwszą drewnianą warownię wznieśli w XIV wieku Toporczykowie którzy od nazwy dóbr Morsko przybrali nazwisko Morskich. Prawdopodobnie byli rycerzami rabusiami, za co król Władysław Łokietek odebrał im Morsko i oddał wieś w 1327 roku klasztorowi we Mstowie. W dokumentach z tego okresu nie wspomina się czy w Morsku istniał zamek jednak przez analogię można przyjąć, że w czasach Kazimierza Wielkiego wzniesiono strażnicę w ramach umocnień na pograniczu Śląska i Małopolski. Możliwe jest również, że zamek zbudował książę Władysław Opolczyk, który pod koniec XIV wieku przez krótki czas był panem tych okolic. Pierwszą wzmiankę o zamku Bąkowiec (Bancowecz) i jego dziedzicu Mikołaju Strzale zapisano w 1390 roku. Wiadomo, że od 1392 roku burgrabią zamku był Piotr Marcinowic herbu Lis, a w latach 1413-1434 klucz bąkowiecki należał do Jana z Sieciechowic. W 1435 roku zamek z przynależnymi dobrami przejął kasztelan sądecki Krystyn z Koziegłów i jego potomni. Na podstawie istniejących murów można ustalić, że zamek został założony na planie nieregularnego wieloboku i miał powierzchnię około 500 m², składał się z części mieszkalnej i obronnej. Do zamku można było się dostać tylko pieszo z przedzamcza położonego poniżej od strony zachodniej, które było otoczone wałami łączącymi pojedyncze skałki. Na przełomie XV i XVI wieku Morsko posiadali Włodkowie i im przypisuje się wybudowanie nowego murowanego zamku. Wspomina o nim dokument z 1531 roku, kiedy jego właścicielem był Piotr Zborowski. Następnie przeszedł w posiadanie rodziny Brzeskich, a po nich w ręce rodu Giebułtowskich. Od XVII wieku zamek był już w ruinie.